Astrid, Anneleen en Indra zijn allen brandweervrijwilligers binnen Brandweerzone Oost. Anneleen is gestart in 2001 en combineert de job van brandweervrijwilliger met een gezin, job als spoedverpleegkundige en bachelorstudies. Astrid is gestart in 2011 en is naast brandweervrijwilliger ook verpleegkundige op de dienst intensieve zorgen. Indra is sinds 2011 vrijwilliger binnen de zone en werkt daarnaast als inspectrice bij Multi Masters Group.

Wat maakt dat jullie gestart zijn als vrijwilliger bij de brandweer?

Astrid: Mijn papa, nonkel, en vroeger ook mijn grootvader, zijn ook vrijwilligers bij de brandweer. Brandweer is als het ware met de paplepel ingegeven geweest. Al  van kleins af aan had ik interesse in de brandweer.

Op een gegeven moment kwamen de nieuwe aanwervingen thuis ter sprake. Zo ben ik dan beginnen denken of ik mezelf ook effectief als brandweervrouw zag. Uiteindelijk heb ik de stap gezet en de opleiding voltooid. Ik ben ondertussen zeer blij dat ik dit gedaan heb.

Anneleen: Mijn broer is altijd enorm gepassioneerd geweest door de brandweer. Met het gezin gingen we dan ook vaak naar opendeurdagen van de brandweer en zagen we de wagens regelmatig voorbij ons thuis rijden. Mijn broer is gestart als vrijwilliger en zo ben ik er ook ingerold. Ik ging regelmatig met hem mee, leerde er mensen kennen, begon er meer en meer over te praten, … 

Ik ben zelf gestart als ambulancier. Ik werk als verpleegkundige en zag dit, tijdens mijn studies, als mooie kans om ook met de ambulance te kunnen meerijden. Je werkt dan vaak samen met de brandweer en ziet ook welke uitdagingen zij aangaan. De stap was dan uiteindelijk snel gezet om ook als brandweervrouw te starten. Momenteel ben ik enkel aan de slag als brandweervrouw en doe ik geen ambulanceritten meer.

Indra: Ook ik ben opgegroeid met de brandweer. Mijn papa was vrijwillig brandweerman en wij gingen dan ook regelmatig mee. De brandweer is er altijd geweest en voor ons was dit een tweede thuis. Zowel ik als mijn beide broers zijn bij de vrijwillige brandweer.

Bij de (vrijwillige) brandweer zijn niet veel vrouwen aan de slag. Merk je dit?

Indra: Bij ons in het korps ben ik de eerste vrouw die aangesloten is. Toen ik gestart ben was het voor iedereen wat aanpassen. Ze kenden me allemaal dus dat is allemaal vlot verlopen. Nu merk ik geen verschil. 

Astrid: Bij de start was ik blij dat Anneleen er al was. Op zich vormt dit geen struikelblok, er wordt niet anders met ons omgegaan. Meer vrouwen zijn uiteraard altijd welkom.

Anneleen: Ik was niet de eerste vrouw binnen ons korps, de mannen zijn hier dus niet anders gewoon. Op zich merk je geen verschil. In het begin viel het wel eens voor dat ze het zware werk niet aan mij overlieten, maar al snel werd duidelijk dat dit niet nodig was en hier zijn ze dan ook snel mee gestopt.

De mannen grappen en grollen evenveel met ons als met elkaar. Je moet uiteraard de humor kunnen verdragen, maar dit geldt evengoed voor de mannelijke collega’s.

Astrid: In het begin was ik eerder naar de timide kant. Anneleen heeft me toen mee de groep in getrokken.

Anneleen: Dit vind ik algemeen belangrijk bij nieuwe collega’s, mannen en vrouwen. Het is niet altijd makkelijk als nieuwkomer in een hechte familie dus we vinden het ook belangrijk dat die integratie er is.

Astrid: Op mijn vaste job bestaat het team uit enkel vrouwen. Het is dan wel aangenaam om die afwisseling te hebben en hier in een mannenteam terecht te komen. Ze zien bepaalde dingen op een andere manier, wat alles heel afwisselend en interessant maakt. Het is dus zeker en vast geen nadeel om als vrouw terecht te komen in een mannenwereld.

De combinatie tussen werken, brandweervrijwilliger zijn, gezinsleven, sociaal leven, … Is deze haalbaar?

Astrid: Ja, de combinatie is zeker haalbaar. Het is niet altijd makkelijk en soms is het puzzelen, maar het lukt zeker en vast. Op mijn job werk ik in shiften, mijn collega’s daar zijn heel behulpzaam en bieden vaak zelf aan om van shift te wisselen wanneer ik bijvoorbeeld oefening heb. Ook met mijn hobby’s, wandelen en fietsen, is dit perfect te combineren. Wanneer je beschikbaar bent voor de brandweer blijf je in de buurt, wil je eens wat verder gaan dan meld ik me af.

Anneleen: Ook voor mij is de combinatie zeker haalbaar. Ik combineer mijn vaste job in shiften, met mijn gezinsleven en mijn studies. Mijn man is ook vrijwilliger waardoor het inderdaad niet altijd een makkelijke puzzel is. Afspraken maken is dan ook belangrijk. Toen de kinderen kleiner waren was het moeilijker, toen wisselden mijn man en ik elkaar af zodat we nooit samen konden opgeroepen worden. Ondertussen zijn de kinderen zelfstandiger en lukt dit.

Indra: Tot nu toe is de combinatie zeker haalbaar. Voor mij is dit altijd vlot gelopen. Ik werk regelmatig van thuis uit en kan in grote lijnen zelf mijn rooster bepalen. De combinatie maken is dus altijd goed gegaan.

Allen: Het kan een pittige combinatie zijn, maar motivatie is veel waard. Als je gemotiveerd bent om als vrijwilliger aan de slag te gaan valt dit zeker te combineren.

De ideale brandweervrijwilliger, kan je die omschrijven?

Astrid: Willen zorgen voor iemand, anderen willen helpen en gemotiveerd zijn. Handig zijn komt altijd van pas, maar motivatie is heel belangrijk. Als je gemotiveerd bent kan je veel leren.

Anneleen: Dit zijn belangrijke eigenschappen. Ook durf hebben, in bepaalde situaties is het belangrijk dat je durft en niet meteen schrik hebt.

Indra: Flexibiliteit is natuurlijk belangrijk. Je kiest niet wanneer de interventie zal plaatsvinden, dit kan dus ook eens ongelegen komen. Als je gemotiveerd bent en je hebt voldoende ambitie is echter alles te regelen.

Heb je tips voor mensen die graag aan de slag willen als brandweervrijwilliger? Of voor startende rekruten?

Anneleen: Kijk op naar je meer ervaren collega’s en leer van hen. Tracht het waardevolle te zien van hun ervaring en probeer zoveel mogelijk te stelen met je ogen.

Astrid: Durf hulp vragen. Wanneer je iets niet snapt, iets nog niet voldoende onder de knie hebt of eens extra wilt oefenen. Geen schrik heb om dit te vragen. Wanneer ik iets extra wil oefenen of het gevoel heb dat er nog iets minder vlot gaat, vraag ik dit ook aan de lesgever of collega’s. We zijn er allemaal om elkaar te helpen en zullen met plezier ook collega’s helpen.

Indra: Nog een tip is om er thuis ook goed over te praten. De brandweer is een passie en neemt vaak een grote rol in je leven. Het is erg belangrijk dat ze er thuis ook achter staan en op de hoogte zijn. De belangrijkste tip die ik nog wil meegeven is: ‘waar een wil is, is een weg’.

Zou je geïnteresseerden aanraden om te solliciteren als vrijwilliger?

Volmondig: Ja!

Anneleen: Brandweervrijwilliger zijn, dat is een job met enorm veel voldoening. Je leert veel, je helpt mensen, je kan een verschil maken. 

De brandweer is een echte familie. We zijn er voor elkaar, we kunnen altijd rekenen op de anderen. Dit gaat ook verder dan onze interventies of opleidingen samen. Als iemand iets nodig heeft, hoeft die maar een berichtje te sturen en we staan klaar voor elkaar. We zien elkaar regelmatig buiten de brandweer om en zijn meer dan gewoon vrienden, ik reken mijn collega’s echt tot mijn familie.

Indra: Vrijwilliger zijn bij de brandweer dat is een passie. De brandweer speelt een belangrijke rol in mijn leven. Mijn collega’s zijn ook een leuke vriendenkring wat natuurlijk een groot pluspunt is. 

Astrid: Een interventie kan meteen je hele dag goedmaken. Zelfs wanneer je met het verkeerde been uit bed gestapt bent, je dag fleurt helemaal op na een interventie. Ik kan het iedereen aanraden.

Sommige kandidaten maken zich zorgen over hun leeftijd, fysiek, combinatie met gezinsleven, … Zijn er zaken waardoor je beter niet zou solliciteren?

Anneleen: Het is uiteraard belangrijk dat de fysieke conditie in orde is. Voor bepaalde interventies is het niet haalbaar zonder uithoudingsvermogen. We gaan dan ook elk jaar op medisch onderzoek om te kijken of we voldoende medisch geschikt zijn.

Verder is de job perfect combineerbaar met een gezin en vaste job. Je moet je organiseren en de combinatie kan pittig zijn, maar alles valt perfect te regelen.

Wat uiteraard wel belangrijk is, is dat jouw partner achter jouw beslissing staat. Het gaat om een grote tijdsinvestering waardoor het dan ook belangrijk dat het hele gezin mee gaat in het verhaal. Binnen onze brandweerfamilie worden de partners ook betrokken als zij dit zelf willen. Zo spreken we bijvoorbeeld geregeld af met alle partners. Ook zij zijn deel van onze familie.

Astrid: Motivatie is belangrijk. Als jouw fysieke conditie nu nog niet voldoende is maar je bent gemotiveerd, dan kan je er aan werken zodat voldoende fysiek in orde bent. Er zijn weinig tot geen redenen om niet te solliciteren. Als je interesse hebt en je wilt solliciteren dan moet je dit zeker doen!

Indra: Op zich is er geen echte reden om te zeggen dat je beter niet solliciteert. Fysieke conditie is inderdaad belangrijk maar met een basisconditie en de nodige training mag dit geen probleem vormen. Binnen de brandweer zijn ook verschillende functies waardoor je ook met verschillende ambities aan de slag kan. 

Ook interesse om vrijwiliger te worden bij Zone Oost? Check dan zeker onze vacatures!

Powered by Froala Editor